کد مطلب:153901 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:126
حائل شدن بین آب و امام
ابن زیاد در تعقیب نامه قبلی نامه دیگری برای ابن سعد فرستاد مشعر بانكه بین حسین و یارانش و بین آب حائل شو و مگذار قطره آبی بنوشند چنانكه تقی زكی!! عثمان بن عفان را از آب منع كردند [1] .
عمر بن سعد بلافاصله عمرو بن حجاج را با پانصد سوار بر شریعه فرات گماشت تا امام و یارانش را از استفاده آب و بردن آن به خیام حسینی جلوگیری نمایند و چون تشنگی بر امام و یاران فشار آورد امام به قمر بنی هاشم جناب ابی الفضل العباس فرمود: برو قدری
آب بیاور، حضرت عباس با سی نفر سوار و بیست نفر پیاده در حالی كه نافع بن هلال پرچم را بدوش گرفته و پیشاپیش حركت می نمود به شریعه فرات نزدیك شدند عمرو بن حجاج به نافع گفت: كیستی؟ پاسخ داد: نافعم، پرسید برای چه آمدی؟ گفت برای آشامیدن آبی كه شما بین ما و آن حائل شدید، عمرو گفت: بخور گوارایت باد، نافع گفت: به خدا نمی آشامم در حالی كه حسین و یارانش تشنه اند اطرافیان عمرو گفتند: ما را اینجا نگهبان قرار داده اند كه نگذاریم آب را ببرند نافع اعتنائی به گفتار آنان ننمود و به پیادگان گفت: مشك ها را پر كنید عمرو بن حجاج و سپاهیانش آمدند كه نگذارند، جناب عباس و نافع به آنها حمله نموده و متفرقشان ساختند وقتی پیادگان ظرف ها را پر از آب نمودند عمرو و سپاهیانش راه را بر آنان بستند جناب عباس و همراهان با آنان به نبرد برخاستند و آن ها را به جای خود بازگرداندند و آب را به خیام رساندند و این جریان سه روز قبل از شهادت امام حسین علیه السلام اتفاق افتاد [2] .
عمر بن سعد بلافاصله عمرو بن حجاج را با پانصد سوار بر شریعه فرات گماشت تا امام و یارانش را از استفاده آب و بردن آن به خیام حسینی جلوگیری نمایند و چون تشنگی بر امام و یاران فشار آورد امام به قمر بنی هاشم جناب ابی الفضل العباس فرمود: برو قدری
آب بیاور، حضرت عباس با سی نفر سوار و بیست نفر پیاده در حالی كه نافع بن هلال پرچم را بدوش گرفته و پیشاپیش حركت می نمود به شریعه فرات نزدیك شدند عمرو بن حجاج به نافع گفت: كیستی؟ پاسخ داد: نافعم، پرسید برای چه آمدی؟ گفت برای آشامیدن آبی كه شما بین ما و آن حائل شدید، عمرو گفت: بخور گوارایت باد، نافع گفت: به خدا نمی آشامم در حالی كه حسین و یارانش تشنه اند اطرافیان عمرو گفتند: ما را اینجا نگهبان قرار داده اند كه نگذاریم آب را ببرند نافع اعتنائی به گفتار آنان ننمود و به پیادگان گفت: مشك ها را پر كنید عمرو بن حجاج و سپاهیانش آمدند كه نگذارند، جناب عباس و نافع به آنها حمله نموده و متفرقشان ساختند وقتی پیادگان ظرف ها را پر از آب نمودند عمرو و سپاهیانش راه را بر آنان بستند جناب عباس و همراهان با آنان به نبرد برخاستند و آن ها را به جای خود بازگرداندند و آب را به خیام رساندند و این جریان سه روز قبل از شهادت امام حسین علیه السلام اتفاق افتاد [2] .
[1] ابن زياد مانند اربابانش معاويه و يزيد پيوسته حقايق را وارونه جلوه مي داد در اين نامه خواست محاصره عثمان و جلوگيري از بردن آب بخانه او را هنگام كشتنش به اميرالمؤمنين علي (ع) و يارانش نسبت دهد در حاليكه قضيه بر عكس است و تاريخ نشان مي دهد كه اولا اميرالمؤمنين حسنين را به ياري عثمان فرستاد در حالي كه معاويه كه به درخواست عثمان به كمك او آمده بود با سپاهيان خود در خارج مدينه توقف نمود و در انتظار پايان كار بود ثانيا امام حسن بدستور پدر بزرگوارش آب بخانه عثمان برد و محاصره كنندگان باحترامش مانع نشدند.
[2] اعيان الشيعه ج 1/ص 599 - ابصار العين ص 8 - بحار ج 44/ ص 388 - كامل ج 4/ص 54 - ارشاد ص 228 - طبري ج 7/ ص 312.